Pod osłoną nocy - co już jest zwyczajem w tej kadencji sejmu - dyskutowaliśmy o budżecie na rok 2018. Lekką ręką rząd wydaje miliony na publiczną telewizję albo dofinansowuje działania uczelni z Torunia. Trudno natomiast w ustawie budżetowej na przyszły rok znaleźć pozycje, które realnie poprawią jakość życia Polaków. Zwracałem przede wszystkim uwagę na brak dodatkowych środków na system ochrony zdrowia. Zachęcam do obejrzenia całego wystąpienia.

Minister Radziwiłł informuje o największym wzroście nakładów na ochronę zdrowia w polskiej historii i rzekomo realizuje w ten sposób postulaty Porozumienie Zawodów Medycznych. Niestety, to tylko pozory zmian na lepsze, bo na ich wdrożenie rząd karze nam czekać aż 7 lat. Czesi już teraz przeznaczają na ochronę zdrowia 6,3% swojego PKB czyli o 0,3% więcej niż my będziemy wydawać w 2025 r. Szkoda, że ministerstwo nie rozumie, że w tym tempie nie tylko nie dogonimy Zachodu, ale wciąż będziemy zamykać stawkę krajów, które na ochronę zdrowia przeznaczają najmniej w Europie. Jak to jest, że niektórzy ministrowie mogą wydawać miliardy bez przetargów, a na zdrowie publiczne brakuje środków? #NaZdrowie #StawiamNaJakość #ProtestMedyków

Tam gdzie minister Radziwiłł nie może, tam WOŚP pośle. Całe szczęście, że w Polsce jest spora grupa osób, które co roku włączają się w akcję, której inicjatorem jest Jurek Owsiak i bezinteresownie niosą pomoc potrzebującym. Mimo rzucanych przez obecny rząd kłód pod nogi orkiestra znów zebrała rekordową sumę, z której sfinansowano potrzebny sprzęt medyczny. Brawo! W zbliżającym się finale liczę na kolejny rekord!

Wszechobecna propaganda sukcesu na 2 lata rządów PiS nie zmienia mojej oceny ministra Konstantego Radziwiłła. Likwidacja programu in vitro, wprowadzenie recepty na pigułkę „dzień po”, nowe standardy opieki okołoporodowej, dyskryminacja prywatnych placówek przy wprowadzaniu tzw. sieci szpitali – to tylko niektóre „grzechy” obecnego szefa resortu zdrowia. Negatywnie trzeba ocenić też postawę ministra w dialogu z przedstawicielami Porozumienie Zawodów Medycznych, który najpierw sprowadził się do odrzucenia obywatelskiego projektu ustawy, pod którym zebrano 240 tys. podpisów, a potem przejawił się w totalnej ignorancji protestujących lekarzy zrzeszonych w Porozumienie Rezydentów OZZL. W systemie ochrony zdrowia wciąż czekamy na „dobrą zmianę”.

Dzisiaj mijają dokładnie 2 lata od dnia, w którym w Sejm Rzeczypospolitej Polskiej złożyłem ślubowanie na posła RP. To był okres intensywnej pracy – zwłaszcza w obszarze ochrony zdrowia. Bardzo dziękuję wszystkim za rozmowy oraz spotkania w biurze poselskim i podczas manifestacji. Moim celem na drugą połowę kadencji jest przekonanie ministra Radziwiłła i rządzącą większość, że nie uciekniemy od dobrowolnego współfinansowania niektórych świadczeń zdrowotnych. Musimy rozpocząć debatę nad projektem przygotowanym przez Nowoczesna.

Minister Radziwiłł rezygnuje z realizowanego na szczeblu krajowym programu finansowania metody in vitro, na który poprzedni rząd planował przeznaczyć w latach 2016-2019 304 mln złotych, a z drugiej strony wydaje zgodę na kampanię społeczną promującą prokreację. O koncepcji kreatywnej spotu trudno się wypowiadać, bo bardziej bawi niż edukuje, ale gdzie spójność działań ministerstwa w tym obszarze? Złożyłem w tej sprawie interpelację poselską.

Podczas Komisji Zdrowia rozmawialiśmy o rządowym projekcie ustawy, określającym wzrost nakładów na ochronę zdrowia. Propozycje ministra Konstantego Radziwiłła nie są realną odpowiedzią na postulaty sformułowane przez Porozumienie Zawodów Medycznych, dlatego w imieniu klubu Nowoczesna złożyłem poprawki do ustawy. Nasz projekt zakładał, że wysokość środków finansowych przeznaczonych na ochronę zdrowia w latach 2018-2020 będzie rósł od poziomu 5,2% PKB w przyszłym roku do 6,8% w 2021 r. Niestety głosami PiS poprawka została odrzucona.

W ubiegłym miesiącu Komisja Zdrowia, głosami posłów PiS, odrzuciła projekt ustawy Nowoczesna, pozwalający osobom, które ukończyły 15 lat na samodzielne wizyty u lekarza ginekologa i wenerologa. Na gruncie obowiązującego prawa istnieją jednak rozwiązania, które to umożliwiają. Zgoda pro futuro, o której piszę dla portalu Polityka Zdrowotna nie jest instrumentem idealnym, ale w dobie ideologizacji naszego codziennego życia, narzucania nam jedynych słusznych poglądów – także w obszarze zdrowia, trzeba sięgać po rozwiązania pośrednie.

#ProtestMedyków trwa, zmieniła się jedynie jego forma. Od nowego roku wszyscy odczujemy, jak bardzo brakuje na oddziałach lekarzy i pielęgniarek. Teraz ten system działa wyłącznie dzięki determinacji i zaangażowaniu wszystkich pracowników medycznych. Bez radykalnych zmian nie zapewnimy właściwej opieki pacjentom. Rząd PiS zdaje się jednak nie dostrzegać powagi sytuacji i tworzy alternatywną rzeczywistość informując o spełnianiu żądań Porozumienie Zawodów Medycznych. Wzrost nakładów na ochronę zdrowia jest potrzebny natychmiast, a nie za 7 lat.

Jestem w stanie zrozumieć cel ministerstwa, które chcąc skrócić kolejki, zmniejsza wycenę niektórych świadczeń. Niemniej są sytuacje – jak w przypadku endoprotezoplastyki – że operując więcej i realizując założenia ministerstwa zadłużamy szpitale przez odrealnione wyceny. Dopóki to się nie zmieni, tak długo placówki medyczne będą zmagały się z problemami finansowymi. Rozmawialiśmy o tym podczas parlamentarnego zespołu ds. organizacji ochrony zdrowia w ubiegłym tygodniu.